osteopatka, terapeutka

Zanim zetknęłam się po raz pierwszy z metodą terapii czaszkowo-krzyżowej zawodowo pełniłam różne funkcje, zgodnie z moim wykształceniem, jako pedagog, italianista, pracownik socjalny, a także manager zdrowia, ale mogę z pełnym przekonaniem stwierdzić, że dopiero teraz mam prawdziwą satysfakcję z tego, co robię. Kilkanaście lat temu mój organizm potrzebował wsparcia i rehabilitacji, których szukałam u różnych specjalistów. Gdy trafiłam jako pacjentka do gabinetu terapii czaszkowo-krzyżowej metoda ta całkowicie mnie zafascynowała, ponieważ po ponad 10 latach innych terapii, wreszcie moje ciało zaczęło trwale lepiej funkcjonować. Zainspirowana pozytywnymi zmianami obserwowanymi u siebie postanowiłam zacząć pomagać innym właśnie w taki sposób. Ukończyłam siedmiostopniowe szkolenie z zakresu terapii czaszkowo-krzyżowej według podejścia biodynamicznego w Lublinie, co przygotowało mnie do prowadzenia terapii z pacjentami. Fakt, że mogę towarzyszyć drugiej osobie w naturalnych procesach poprawy funkcjonowania organizmu i odzyskiwania zdrowia daje mi ogromną radość. Początkowa fascynacja, dzięki samozaparciu i wytrwałości stała się moją pasją. Zapraszam wszystkich do mojego Gabinetu w tę podróż ku lepszemu funkcjonowaniu ciała fizycznego, dzięki bardzo delikatnej i nieinwazyjnej metodzie masażu tkankowego i uwalniania napięć.

​

Terapia czaszkowo-krzyżowa: Czym jest?

Terapia czaszkowo-krzyżowa, zwana inaczej cranio-sacralną, stanowi odłam osteopatii. Spośród innych metod wyróżnia ją delikatność. Polega na subtelnym dotyku i minimalnej manipulacji struktur w obrębie czaszki, miednicy, przepon, klatki piersiowej oraz kości krzyżowej. Dzięki terapii czaszkowo–krzyżowej następuje rozluźnienie struktur tkankowych, których napięcie przyczynia się do problemów zdrowotnych, zarówno somatycznych, jak i emocjonalnych.  Znajduje zastosowanie przy różnych dolegliwościach, zarówno funkcjonalnych, jak i związanych z ogólnym samopoczuciem pacjenta. Metoda ta skutecznie wspomaga mechanizmy samoleczenia, dlatego jest bezpieczna i wskazana dla pacjentów w każdym wieku i stanie.

​

Na czym polega terapia czaszkowo-krzyżowa?

W terapii czaszkowo-krzyżowej następuje delikatne oddziaływanie na ciało pacjenta, w taki sposób, by rozluźnić powięzi otaczające narządy oraz oponę twardą rdzenia kręgowego i mózgu. Sesja terapeutyczna odbywa się w miłej i spokojnej atmosferze. Pacjent korzysta ze stołu do masażu w pozycji leżącej lub, jeśli nie jest to możliwe, w pozycji dogodnej dla pacjenta. Terapeuta, przykładając swoje dłonie,  wyczuwa rytm czaszkowo-krzyżowy, czyli rytm produkcji i przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego. Właściwy przepływ płynu odpowiada między innymi za prawidłową pracę mózgu i całego systemu nerwowego.  Terapeuta kontynuuje stosując odpowiednie układy terapeutyczne delikatnie dotykając dłońmi czaszki, klatki piersiowej, kości krzyżowej, stóp. W ten sposób rozluźnia tkanki miękkie i kostne w układzie czaszkowo-krzyżowym. Dotyk jest bardzo łagodny, a cała terapia nieinwazyjna. Rezultatem jest usprawnienie funkcji układu nerwowego, mięśniowego i kostnego, a co za tym idzie także hormonalnego, pokarmowego oraz oddechowego. Dlatego też terapia czaszkowo-krzyżowa jest pomocna w całej gamie zróżnicowanych dolegliwości.

​

Przy jakich dolegliwościach warto zastosować terapię czaszkowo-krzyżową?

Metoda sprawdza się zarówno w dolegliwościach fizycznych, jak i psychicznych. Poprawę i ulgę odczuwają pacjenci zmagający się z takimi dolegliwościami, jak:

• bóle i zawroty głowy, migreny, bóle zatok,

• bóle kręgosłupa, rąk, nóg, nerwobóle,

• problemy z układem pokarmowym tj. wzdęcia, zaparcia, zespół jelita drażliwego,

• uczucie mrowienia, cierpnięcia kończyn,

• problemy z koncentracją, zaburzeniami snu,

• bóle i zaburzenia po urazach (złamania, skręcenia, zwichnięcia) i pooperacyjne,

• zaburzenia hormonalne,

• dolegliwości kręgosłupa i bóle stawów obwodowych,

• zespół chronicznego zmęczenia,

• zaburzenia nastroju i przemęczenie,

• stany depresyjne, po traumach fizycznych i emocjonalnych.

W ciele ludzkim, na skutek różnych zaburzeń czy urazów fizycznych lub emocjonalnych, stanów zapalnych, zaburzeń czynności tkanek dochodzi do  ograniczenia ich ruchomości i elastyczności. Takie procesy zaburzają przepływ płynów w ciele a to staje się przyczyną powstawania różnych dolegliwości i zaburzeń funkcji. Terapia czaszkowo-krzyżowa delikatnie znosi takie ograniczenia ruchomości i poprawia ich elastyczność, wpływając tym samym na optymalizację przepływu płynów w obrębie ciała. Taka terapia wpływa także pozytywnie na psychiczne samopoczucie pacjenta. Pozwala skutecznie obniżyć stres i objawy depresyjne, zmniejszyć nadpobudliwość i poprawić koncentrację. Z terapii mogą korzystać pacjenci chorujący na depresję, nerwicę, zespół stresu pourazowego. Stanowi ona także doskonałe uzupełnienie innych terapii polegających na mobilizacji układu kostno-stawowego. Układy terapeutyczne stosowane w terapii czaszkowo-krzyżowej normalizują przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego w obrębie mózgu i rdzenia kręgowego, co prowadzi do normalizacji funkcjonowania układu nerwowego człowieka jako całości. Pojedyncza sesja terapii czaszkowo-krzyżowej najczęściej trwa od  45 minut do godziny. W efekcie pacjent odzyskuje sprawność ciała, wigor i czuje się zrelaksowany. To pierwsza oznaka początku zdrowienia. W rezultacie terapia ma spowodować przywrócenie niezachwianej równowagi fizjologicznej i emocjonalnej będącej definicją stanu zdrowia. Oczywiście nie da się pozbyć problemów podczas jednej sesji. Stopniowo pacjent zauważy w sobie coraz więcej zmian na lepsze. Takie sesje pomagają nie tylko chorym, ale także osobom zdrowym, ponieważ stanowią one doskonałą profilaktykę, która zwiększa odporność organizmu na choroby, utrzymuje go w dobrej kondycji, poprawia i normalizuje układ nerwowy. Zazwyczaj ilość spotkań z terapeutą przeprowadzającym terapię czaszkowo-krzyżową określana jest indywidualnie, w zależności od problemu. Najczęściej jest to seria licząca od 5 do10 zabiegów. 

PRZECIWWSKAZANIAMI DO TERAPII CZASZKOWO-KRZYŻOWEJ SĄ:

• guzy mózgu,

• obrzęki mózgu,

• wstrząs mózgu,

• ostre stany zapalne,

• krwiaki, tętniaki,

• epilepsja,

• schizofrenia, choroby psychiczne,

• złamanie kości czaszki,

• ciężkie i świeże rany głowy.